Warsztaty »Zabiegi weterynaryjne w ekologicznej hodowli zwierząt dla weterynarzy« w dniu 02.04.2014 w Zgorzelcu

 Zabiegi weterynaryjne w ekologicznej hodowli zwierząt to również dla weterynarzy szczególne wyzwanie. Dlatego pod kierownictwem stowarzyszenia EkoConnect 2 kwietnia zaproszono polskich i niemieckich weterynarzy, ale również naukowców weterynarii i przedstawicieli zrzeszeń i urzędów ds. weterynarii, by w ramach warsztatów wymieniać się swą wiedzą i dyskutować.

Na początku przybliżono ten obszar tematyczny ogółem: Co narzucają ustawowe warunki ramowe? W jakim miejscu znajdujemy się dziś w praktyce rolnictwa ekologicznego? Jakie są problemy? Gdzie stan ten wymaga pilnej poprawy? Temat zaprezentowała i dyskusję poprowadziła pani Baumbach ze zrzeszenia Gäa.

Koncepcja zdrowotna ekologicznej hodowli zwierząt koncentruje się na warunkach chowu uwzględniających specyfikę gatunku i lokalizacji, bądź na ich optymalizacji. Warunki te działają prewencyjnie i nie powodują w ogólne konieczności dalszych zabiegów weterynaryjnych. W przypadkach nagłych zwykłe lekarstwa i zabiegi mają na szybko zapobiegać dalszemu cierpieniu zwierząt. Ale pomiędzy tymi etapami dla eko-rolników istnieje jeszcze kolejny stopień krótko- lub średniofalowej poprawy zdrowia zwierząt w zgodzie z ekologicznymi dyrektywami: zastosowanie alternatywnych procesów leczenia, tzw. medycyny komplementarnej.

Wiedza ta jest bardzo ważna zarówno dla rolników, jak też dla weterynarzy. Szczególnie weterynarze posiadający własne gabinety interesują się metodami leczenia, które mogą zastosować w opiece nad zwierzętami w gospodarstwach ekologicznych. W praktycznym przykładzie pani Giere – weterynarza z doświadczeniami zarówno z Saksonii jak też z Dolnego Śląska – obszernie przedstawiono zabiegi z zakresu homeopatii, fitoterapii, akupresury i Jin Shin Jyutsu (prądy lecznicze). Co do zasady można jest stosować zarówno u zwierząt hodowlanych, jak i u człowieka. Podstawą jest dokładna obserwacja zwierząt i poznanie ich specyfiki. Również w medycynie alternatywnej na pierwszym miejscu znajduje się kontrola i w razie potrzeb poprawa warunków chowu – powierzchni do leżenia i wybiegu, jakości paszy, higieny w stajni, zachowań społecznych.

Szczególny przykład profilaktyki zdrowotnej poprzez chów zgodny ze specyfiką gatunku dostarczył prof. Nowakowski z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. W kompleksowo rozłożonym długoterminowym eksperymencie z przeżuwaczami w ekstensywnym systemie wypasu obserwuje się różnorodne kwestie. Pastwiska wykorzystywane są komplementarnie przez konie, podstawowe stado funkcjonuje autonomicznie, w dużym stopniu bez ingerencji człowieka. W przypadku roślin pastwiskowych zwraca się uwagę na różnorodność botaniczną (np. pod względem różnych systemów korzeniowych i form wzrostu). W szczególności trwały i całoroczny chów na wolnym powietrzu oraz pastwiska mieszane sprzyjają zaskakującej zdolności samoleczenia obserwowanych zwierząt, czy to przy objawach zatrucia czy zakażenia pasożytami. Koncepcja sukcesu polega tu nie na wytępieniu wszystkich czynników ryzyka, lecz na naturalnie ustawiającej się równowadze, np. również między zakażeniem pasożytami a żywicielami w jednym stadzie.

Rundę pytań i dyskusji z wszystkimi prelegentami na zakończenie spotkania udało się przeprowadzić w ogrodzie »Zagrody Kołodzieja«. Zaangażowanie wszystkich uczestników w dyskusji ponownie podkreśliło duże zainteresowanie tematem i udaną realizację tego wydarzenia.

 »Zagroda Kołodzieja« w Zgorzelcu. Zdjęcie: C. Miersch, EkoConnect

 Gdzie znajdują się najważniejsze punkty akupresury, pokazać można najlepiej bezpośrednio na obiekcie. Zdjęcie: C. Miersch, EkoConnect

 Runda pytań i dyskusji w ogrodzie Zagrody Kołodzieja. Zdjęcie: C. Dressler